35 jaar later! Self revisited!

Dat je weer in een te krap zaaltje van de Radboud Universiteit zit in afwachting van een docent die hopeloos klooit met de afstandbediening van de beamer. Nu als ouder van een student, niet meer als die ongedurige eerstejaars. Maar dan neemt hij ons mee van Freud naar het Social Self. Van de analyse op de sofa naar de opkleurende hersengebieden bekeken door fMRI.

Hoe kennen we onszelf eigenlijk? Door eigen interpretatie, reflectie of door de ogen van anderen?

Onze ouders, de eerste juf, vrienden en vriendinnen. Op de klippen gelopen relaties. Werkgevers, projecten met maatschappelijke impact en intieme feestelijke momenten. Trouwen, je eerste kind. Alles straalt af op jou door de ogen van die ander.

Wie ben je eigenlijk en wat heeft je gemaakt tot wat je bent. Wat was de impact van het overlijden van mijn vader toen ik nog veel te jong was.

Het college kabbelt voort en ik voel mij weer even de eerstejaarsstudent van lang geleden. Het zien van jezelf door de ogen van die ander. Denken over wat de ander misschien van jou zal denken. Zit daar niet de kern van het niet weten en kennen van het zelf? Maar ook de pijn van mensen die leven naar de beelden van anderen, onderweg zichzelf vergetend!

Het is te vroeg om mijn vinger op te steken, om een tegenverhaal voor te stellen. Ik luister geduldig en daar is ie ‘basking in reflected glory’! De mooiste zin uit een college van zeker 35 geleden. Zomaar uit de mond van een niet native Engels sprekende prof. Ik zeg je er is niets veranderd, maar ook zoveel.

Blijf vooral je eigen social self! Cheers!

 

[Foto: Henk en Dionne @Radboud]

Sharing is caring

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.